Jeśli podejrzewasz, że twoja partnerka lub ktoś, kogo znasz, ma depresję poporodową:

• zaproś ją do rozmowy o jej samopoczuciu,
• wysłuchaj jej, kiedy będzie chciała rozmawiać,
• nie krytykuj,
• nie obwiniaj (mówiąc np. żeby pomyślała o dziecku),
• nie pouczaj mówiąc np. że jej stan źle wpływa na dziecko i całą rodzinę,
• nie bagatelizuj problemu (np. wszystko się ułoży, to minie, itp.),
• poszukuj informacji na temat choroby (w myśl zasady, że wiedza i zrozumienie istoty choroby są warunkiem pełnej akceptacji, która jest kluczowa w relacjach z osobą w depresji),
• dostrzegaj emocje i rozmawiaj o nich,
• miej świadomość własnych emocji i nie obwiniaj za nie osoby chorej,
• nie dawaj rad typu “weź się w garść”,
• zaproponuj spotkanie ze specjalistą (psychologiem lub psychiatrą). Towarzysz jej, jeśli będzie chciała,
• otocz ją opieką, miłością,
• bądź cierpliwy i miły,
• rób jej pożywne posiłki,
• wspieraj w opiece nad dzieckiem,
• wyręczaj w obowiązkach domowych,
• zaopiekuj się dzieckiem by mogła się przespać bądź zregenerować podczas kąpieli,
• uwierz w nią i przypominaj o zaletach i mocnych stronach.

Pamiętaj, że poszukiwanie profesjonalnego wsparcia i pomocy to nie powód do wstydu.
Podobnie z trudnościami i emocjami, których sam możesz doświadczać.